Drapacz lekarski (Cnicus benedictus L.) znany również jako knikus benedyktyński lub kardybenedykt – roślina jednoroczna z rodziny astrowatych, o wysokości do 40 cm, gęsto owłosionej łodydze z pierzastymi i kolczastymi liśćmi. Rośnie w krajach śródziemnomorskich. W Polsce drapacz lekarski występuje rzadko, czasem jest uprawiany.

• Surowiec zielarski – ziele i liście, wysuszone.
• Główne związki chemiczne – knicyna (0,2-0,7%, nadaje bardzo gorzki smak tej roślinie), olejek eteryczny (ok. 0,3%, zawiera cytral, aldechyd cynamonowy, fenchon), garbniki, sole mineralne (gł. sole jodu), substancje antybiotyczne, flawonoidy.
• Działanie – zawarta w tej roślinie knicyna ma właściwości przeciwzapalne i przeciwnowotworowe, ponadto pobudza perystaltykę jelit i wydzielanie soków trawiennych. Odwar z tego zioła stosowany wewnętrznie reguluje przemianę materii i dostarcza organizmowi wielu cennych mikroelementów. Może być pomocny w leczeniu chorób wątroby oraz gruźlicy, a także przy zaparciach, niestrawności i anoreksji. Knicyna oraz olejek eteryczny działają bakteriobójczo. Stosowany zewnętrznie drapacz lekarski (okłady z odwaru) pomaga w leczeniu owrzodzeń.