Len zwyczajny (Linum usitatissimum L.) – roślina rodziny lnowatych, o wzniesionej prostej łodydze wysokości 30-70 cm. Wywodzi się z Bliskiego Wschodu, a obecnie uprawiana jest na całym świecie ze względu na włókno i oleiste nasiona. Obecnie nie rośnie w stanie dzikim. Jest to jedna z najdawniej użytkowanych przez człowieka roślin będących źródłem włókna, uprawiano ją już 8 tys. lat p.n.e.

• Surowiec zielarski – nasiona zwane potocznie siemieniem lnianym. Zbiera się je w końcu lata lub na początku jesieni. Otrzymuje się z nich olej lniany.
• Główne związki chemiczne – olej roślinny (do 40%), śluz, białka, enzymy, glikozydy, fitosterole, glicerydy kwasów tłuszczowych nienasyconych i nasyconych oraz witaminy A, B, E.
• Działanie – nasiona lnu są bogatym źródłem tłuszczów nienasyconych i dlatego len używany jest jako środek osłaniający w leczeniu stanów zapalnych przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Nasiona absorbują płyny i tworzą w żołądku galaretowatą masą, które ma skuteczne działanie przeczyszczające. Ze względu na dużą zawartość fitohormonów siemię lniane zalecane jest jako środek wspomagający i wzmacniający w leczeniu chorób nowotworowych. Wykazuje też działanie podobne do tranu: pomaga w poprawie widzenia i regeneracji spojówki, a także wzmacnia kości.